مایعات و شیمی درمانی:

اکثر داروهای شیمی درمانی دارای سمیت بالایی برای سایر اعضائ بدن هستند. یکی از مهمترین مسائل در هنگام  شیمی درمانی تنظیم ممیزان مایعات دریافتی است.

اگر از نظر کلیوی مشکل خاصی ندارید باید روزانه ۲ تا ۳ لیتر مایعات مصرف کنید.

هر لیوان ۲۵۰ سی سی است و با این حساب شما باید روزانه ۸ تا ۱۲ لیوان مایعات مصرف کنید.

این مایعات باید ساده باشند. مثلا بر خلاف تصور عمومی شما تا ۲ روز نباید از شیر استفاده کنید. چون شیر با تاخیر از معده خارج می شود و این مسئله میتواند موجب تشدید تهوع و استفراغ شما شود.

یا معجونهای مختلفی که توسط مخلوط کن درست می کنید در روزهای اول بعد از شیمی درمانی موجب سنگینی معده تان میشود.

اکنون چند نوع از این مایعات ساده را برایتان لیست می کنم:

آب میوه تازه :

آب هندوانه با افزایش ادرار  می تواند از سمیت دارو بکاهد.

آب سیب بخاطر فیبر بالا در کاهش عارضه یبوست مفید است.

کلا آب میوه را تازه تهیه کنید و از مصرف کنسانتره های بازار اجتناب کنید. چون اکثر آنها فقط حاوی اسانس و اسید سیتریک هستند که کار خاصی برای شما انجام نمی دهند.

اگر از نظر معده مشکل خاصی دارید از مصرف آب میوه های اسیدی و ترش مانند آب انار ؛ آب پرتقال و آب آلبالو اجتناب کنید.

دوغ  یکی از بهترین مایعاتی است که می توانید استفاده کنید.

چای کمرنگ می تواند خستگی ناشی از عوارض دارو را در شما کاهش دهد. مخصوصا اگر سبز باشد.

همچنین یک تحقیق نشان داده است که مصرف عرق نعناع در کاهش تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی موثر است.

 تهوع و استفراغ(یکشنبه 24 دی 1385 ساعت 12:40 عصر )

تهوع و استفراغ

یکی از مهمترین مشکلات بیماران سرطانی تهوع و استفراغ است. این عارضه می تواند به یکی از دلایل زیر باشد:

عوارض داروهای شیمی درمانی

نوع بیماری

وضعیت روحی

رژیم غذایی

تهوع و استفراغ شدید می تواند بیمار را دچار بی اشتهایی کند و در نتیجه موجب ضعف و کاهش وزن بیمار شود. معمولاُ قبل از شیمی درمانی داروهای ضد تهوع قوی مورد استفاده قرار می گیرد.

بیماران مختلف با توجه به نوع دارو ، تجربه درمان قبلی ، وضعیت روحی و نوع تغذیه دچار درجات مختلفی از تهوع  و استفراغ می شوند. تدابیر پرستاری که برای این بیماران در نظر گرفته میشود عبارتند از :

مصرف غذا های ساده و فاقد چربی از 24 ساعت قبل از شیمی درمانی تا 48 ساعت بعد از آن

مصرف قرص ضد تهوع نیم ساعت قبل از غذا طبق دستور پزشک معالج

مصرف شش وعده غذا در روز با حجم کم

دوری کردن از آشپزخانه در طی آماده شدن غذا (چون بوی غذا در طی آماده سازی معمولاٌ ناراحت کننده است.)

مصرف غذا در فضای آزاد بطوری که بوی غذا چندان به مشام نرسد

پرهیز از گرسنگی ‌؛ چون خالی بودن معده موجب تشدید حالت تهوع می شود.

اجتناب از لباسهای تنگ که فشار داخل شکم را افزایش داده موجب تشدید تهوع می شود.

پرهیز از غذا های خیلی شیرین ؛ گرم و ادویه دار

غذاهایی مصرف کند که در معده سنگینی ایجاد نکند.(نان برشته؛ کلوچه ؛ بیسکوئیت های شور‌ ؛ ماست ؛ جو ؛ گندم ؛ گوجه پخته ؛ جوجه بدون پوست ؛ هلو و سایر میوه های نرم)

نکته ای که باید در اینجا به بیماران عزیر توضیح داده شود اینست که در روزهای نزدیک به درمان از خوردن غذا های مورد علاقه تان اجتناب کنید چون تجربه تهوع و استفراغ باعث می شود شما دیگر آن غذا را دوست نداشته باشید.

اگر با بکار بردن تدابیر بالا باز هم تهوع داشتید به پزشک معالج یا پرستاری که شیمی درمانی را برایتان انجام داده است اطلاع دهید.                                             

در هر صورت سعی کنید مایعات را به هیج عنوان قطع نکنید حتی اگر تهوع و استفراغ داشتید به صورت زیر مایعات را مصرف کنید :

نیم ساعت اول هر 5 دقیقه یک قاشق

نیم ساعت دوم هر 10 دقیقه نصف استکان

نیم ساعت سوم هر 15 دقیق یک استکان

در تحقیقاتی که توسط یک محقق ایرانی در سال 1379 انجام شد مشخص شد که استفاده از تکنیکهای آرام سازی و گوش دادن به یک موسیقی دلخواه در حین انجام درمان و بعد از آن میتواند در کاهش اثر تهوع زایی داروهای شیمی درمانی نقش بسزایی داشته باشد.

من به بسیاری از بیماران توصیه می کنم از عرقیات گیاهی مانند عرق نعناع استفاده کنند که البته تحقیقات در سالهای اخیر این مطلب را تایید کرده است.

باز هم اگر مشکل شما بر طرف نشد با ما تماس بگیرید و اگر مایل بودید تجارب شخصیتان را برایمان بنویسید تا بتوانیم در اختیار همه قرار دهیم.

 شقایق کوچولو(یکشنبه 24 دی 1385 ساعت 12:38 عصر )

سه سال قبل ....۴ ساله بود....دختر ناز و خوشگلی که وقتی ما را با آن روپوشهای سفید میدید...گریه را سر میداد...

شقایق دختر کوچولوئی که هرگز با ما کلمه ای صحبت نکرد....یکسال بعد...او ساکت ترین بچه ای شد که تحت شیمی درمانی قرار میگرفت.....

انگار افسرده شده بود....نه لبخند میزد...نه نگاهی به کسی میکرد...تنها گاهی زیر چشمی به سرنگهایی که داخل میکروست پر و خالی میشدند نگاهی میکرد....

سال دو و سوم هم به همین منوال گذشت....تزریق ها ی وریدی غالبا از طریق پلی سایت انجام میشد....و در کنارش تزریق داخل نخاعی ....متوترکسات + سیتارابین+هیدروکورتیزون....ادامه داشت.....

بیماری  ALL  ....پسر عمه شقایق هم همین بیماری را چندین سال قبل از شقایق گرفته بود...که متاسفانه اکنون جزء خاطره ای از شیطنتهای با مزه اش در یادها نماند....

اما شقایق....یکماه قبل....دکتر اعلام کرد که اخرین نوبت تزریق داخل نخاعی را برای شقایق انجام خواهد داد....و نمونه قبل از تزریق به پاتولوژی ارسال میشود....

و در صورت تایید پاتولوژی ...شقایق ۷ ساله که اکنون در کلاس اول دبستان درس میخواند...برای همیشه از این بیماری خلاص یافته است.

لبخند همکارانم....والدینش....پزشک معالج....همه دال بر یک هدیه از طرف خداوند بود....به همه ما.

یکهفته بعد پاتولوژی...جواب داد که نمونه مشکوک است....یک بار دیگر شیمی درمانی داخل نخاعی به همراه ارسال نمونه انجام شد....

همه ما اکنون منتظریم...ببینیم....شقایق.....کوچولو....چه وضعیتی دارد....

عصر روز ارسال نمونه...مادرش تماس گرفت و گفت...شقایق تهوع و استفراغ دارد...برایش توضیح دادم که علت بیشتر روحی روانی است....با یک ارامبخش بر طرف میشود....

شقایق کوچولوی ما....اگر چه دو سالیست که گریه نمیکند....اما انگار در درونش غوغائی بر پاست....امیدوارم اینبار پاتولوژی....اعلام کند که هیچ گواهی دال بر بیماری وجود ندارد

 داروی جدید برای سی ام ال(یکشنبه 24 دی 1385 ساعت 12:37 عصر )