خواص گلابی

آرشیو

گلابی، میوه‌ای است که گونه‌هایی مختلف با طعم متفاوت دارد. این میوه حاوی ویتامین ای و ث و همچنین دارای کلسیم، آهن، منیزیم و روی است. چون گلابی میوه‌ای آبدار است، در زیبایی پوست بسیار مفید است. یکی از خواص گلابی خاصیت ملین بودن آن است و دانه‌های ریزی که در موقع خوردن گلابی احساس می‌کنید، برای دفع مواد زائد مفید می‌باشند.

البته افرادی که یبوست دارند سعی کنند بلافاصله پس از خوردن 1 تا 2 عدد گلابی آن را با یک لیوان آب ولرم همراه کنند که خاصیت ملین بودن آن قوی‌تر شود. گلابی میوه‌ای است برای تقویت افراد ضعیف و همچنین بسیار مفید برای آنهایی که در دوران نقاهت هستند. آب گلابی و آب به را اگر با هم مخلوط کنید و بنوشید تقویت کننده بسیار خوبی خواهد شد. مصرف گلابی ترشح بزاق دهان را زیاد می‌کند، در نتیجه باعث تسهیل عمل در دستگاه هاضمه می‌شود.

تانن و املاح پتاسیم که در گلابی وجود دارد اسیداوریک را به هر اندازه و مقداری که باشد حل می‌کند، به همین جهت افراد مبتلا به رماتیسم، نقرس(لینک) و آرتروز می‌توانند از گلابی بهره زیاد ببرند.

فشار خون(لینک) یکی دیگر از ناراحتی‌هایی است که خوردن گلابی به آن کمک بسیار می‌کند و تصفیه کننده خون نیز است. فیبر موجود در گلابی لاینین (Linin)   نام دارد که غیر قابل حل بوده و برای کاهش کلسترول(لینک) موثر است.

در یک عدد گلابی متوسط حدود 4 گرم فیبر وجود دارد. بنابراین اگر دو عدد گلابی در روز خورده شود در حدود 32 درصد فیبر مورد نیاز روزانه بدن انسان تامین می‌شود. توجه شود که قسمت عمده فیبر گلابی در پوست و بلافاصله زیر پوست آن قرار دارد و اگر با پوست خورده شود از تمام فیبر آن استفاده می‌شود. ماده مهم دیگری که در گلابی موجود است عنصر بور (بوران Boron) است که به بالا بردن جذب کلسیم و در نتیجه جلوگیری از پوکی استخوان(لینک) بخصوص برای زنان در دوران یائسگی بسیار کمک می‌کند. همچنین از آنجا که طبق معمول موادی که برای استخوان‌ها مفیدند، برای مغز نیز نافع‌اند، گلابی هم از این امر مستثنی نیست و از میوه‌هایی است که برای حافظه و تمرکز نیز مفید است. در هر گلابی متوسط حدود 3/0 میلی‌گرم عنصر بور وجود دارد و اگر 5 وعده در روز از میوه‌ها و سبزی‌هایی مانند گلابی خورده شود به طور تقریبی مقدار بور مورد نیاز بدن انسان تامین می‌شود.

هر صد گرم گلابی از لحاظ تغذیه‌ای دارای 60 کیلوکالری، نیم گرم پروتئین، نیم گرم چربی، 14 گرم گلوسید، یک و نیم گرم فیبر و 130 میلی‌گرم پتاسیم است.

::: گاو زبان Borago officinalis

گاو زبان گیاهی است چند ساله و دارای ریشه‌های نیمه غده‌ای که بطور عمودی تا عمق 50 سانتیمتر در خاک فرورفته است و بعلت داشتن ریشه‌های اصلی و فرعی در اعماق خاک مقاومت آن در برابر خشکی خاک زیاد است. برگهای آن زبانه‌ای و پوشیده از خارهای ظریفی است که به آن حالت خشن میدهد و به همین علت به گاوزبان معروف است. گلهای آن به رنگ قرمز خوشرنگی است که پس از خشک شدن به رنگ آبی تیره در می‌آید .

ترکیبات شیمیایی :

این گیاه حاوی مواد موسیلاژ، قندی، تانن و ترکیبات فنلی و نیز مقدار کمی آلکالوئید میباشد (آرام بخش)

خواص درمانی : گاوزبان حواس پنجگانه آدمی را تقویت می کند. دمکرده آن نشاط آور بوده و رنگ رخسار را باز می‌کند.سینه را نرم می‌کند. تنگی نفس و دردگلو را شفا می دهد. دلهره و وحشت را از بین می‌برد. غم و غصه را کم کرده و برای کسانی که با خود حرف می زنند بسیار خوبست. از برگهای تازه آن برای درمان جوشهای چرکی دهان و درمان برفک استفاده می شود .

سازگاری :

گاوزبان بیشتر در ارتفاعات رامسر، رودسر و تنکابن بصورت خودرو و نیز زراعی وجود دارد. بطور کلی شرایط آب و هوایی کوهستانی سردسیر و نیمه مرطوب که در طول بهار و تابستان دارای بارانهای متناوب هستند، برای کشت این گیاه مفید است.

روش تکثیر و کاشت :

کشت گاوزبان در دو فصل پائیز و بهار انجام می شود و بهترین روش کاشت بذر در فصل پائیز است. عمق کاشت 2ـ 1 سانتیمتر و فاصله بین بوته‌ها 50 ـ 40 سانتیمتر و فاصله بین ردیف‌ها 70ـ60 سانتیمتر است.

میزان مصرف بذر در هر هکتار 15ـ 10 کیلوگرم است. عمر مفید بوته گاوزبان 2 سال و حداکثر عمر آن 4 سال است. در مناطقی که بارندگی به اندازه کافی و پراکندگی بارش آن مناسب باشد، کشت به صورت دیم صورت می گیرد. اما در مناطق خشک مانند اصفهان نیاز به آبیاری مرتب می باشد. مهمترین آفت این گیاه کرم برگ خوار است که بیشترین خسارت خود را در زمان برداشت به گیاه می زند و چون در این زمان مبارزه شیمیایی صلاح نیست، لازم است از مبارزه بیولوژیک استفاده شود .

برداشت محصول :

عمل گل چینی در اوایل خرداد صورت می گیرد و گلهای چیده شده را در کنار مزرعه روی پارچه یا سفره های پلاستیکی به ارتفاع 3-2 سانتیمتر پهن می کنند و برای آنکه آفتاب نخورد، روی آن پارچه می‌اندازند. البته خشک کردن محصول در سایه بهتر بوده و محصول مرغوبتری خواهد داد. بهم زدن گلها حین خشک شدن ضروری است. گل مرغوب گلی است که دارای دم سفید و گلبرگهای بنفش باشد. میزان عملکرد آن حدود 1100-1000 کیلوگرم گل تازه می باشد که از این میزان حدوداً 300-250 کیلوگرم گل خشک بدست می آید .

کنجد باعث پایین آمدن فشارخون می شود و نرم کننده معده و روده است.
کنجد با نام علمی (Sesamusindicum) گیاهی است یکساله با ارتفاع حدود یک متر که قسمت انتهایی ساقه آن پوشیده از کرک است. برگهای آن بیضی، باریک و نوک تیز است و گلهای آن به رنگ سفید و یا قرمز به طور تک تک در کناره برگهای قسمت انتهایی ساقه ظاهر می شود.
میوه این گیاه به صورت کپسول و محتوی دانه های کوچک و مسطح و بیضوی است که دانه کنجد نامیده می شود و قسمت مورد استفاده این گیاه است.
کشور چین بزرگترین تولیدکننده کنجد در دنیا است و بیشترین مقدارکنجد تولید شده در ایران به مصرف تهیه روغن و حلوا ارده می رسد.
روغن کنجد یکی از روغن های اشباع نشده و مفید برای بدن است و در آمریکای شمالی و کانادا به مقدار زیاد مصرف می شود.
کنجد بسیار مغذی است و در اکثر کشورهای فقیر به عنوان جانشین گوشت به کار می رود و برای چاق شدن موثر است.
این گیاه گرفتگی صدا را از بین می برد و ضدرماتیسم است همچنین دم کرده برگ کنجد اسهال خونی را برطرف می کند.
روغن کنجد برای رفع تنگی نفس و سرفه خشک و زخم ریه مفید است و سوزش ادرار را رفع
می کند. از این روغن می توان به جای روغن زیتون در سالاد استفاده کرد.
برگ کنجد را اگر به سر بمالید باعث رشد و سیاهی موی سر می شود.
برای رفع قولنج کنجد را آسیاب کرده و با سرکه مخلوط کنید و به مقدار نصف وزن کنجد، مغز بادام پوست کنده را به آن اضافه کنید آنها را پودر کرده و هر روز به مقدار یک قاشق سوپ خوری از آن بخورید.

از خواص شلغم چه می‌دانید؟

شلغم نه تنها از نظر داشتن ویتامین و خواص معدنی‌ ارزنده است، بلکه از حیث سایر ویژگی‌های غیر غذایی هم سرآمد بوده و در زمره سبزی‌های مهم شمرده می‌شود.

شلغم یکی از سبزیهای بسیار مقوی و مغذی است که به سبب دارا بودن ‌١٠ درصد مواد قندی و سرشار بودن از املاح مفیدی مانند کلسیم و منیزیم جزو مواد غذایی بسیار با ارزش به حساب می‌آید.

شلغم یکی از پاک کننده‌ها و سازنده‌های خون بوده و چنان که گفته شد،‌ املاح کلسیم و منیزیم موجود در آن موجب جلوگیری از ابتلا به بیماریهای خطرناکی مانند سرطان می‌شود.

همچنین باید دانست که لازم است از برگ شلغم خواه به صورت پخته یا خام در سوپ یا سالاد و یا خوراک‌های دیگر استفاده شود. نه تنها در برگ شلغم مقدار زیادی کلسیم وجود دارد بلکه علاوه بر آن،‌ این گیاه حاوی مقادیر زیادی آهن و مس نیز هست که سبب ازدیاد خون و به ویژه هموگلوبین می‌شود. به هر اندازه رنگ برگ شلغم تیره‌تر باشد،‌ ید بیشتری در آنست.

گفتنی است: وجود ویتامین‌ آ، ب و ث در برگ و ریشه آن، به خوبی نشانگر نقش مؤثر و مهم آن در حفظ تعادل عصبی و به خصوص در تعادل تغذیه آن است.

پزشکان ثابت کرده‌اند که عصاره شلغم، حل و دفع سنگ‌های کلیوی را به علت خاصیت حل کنندگی که بر روی اسید اوریک دارد، تسهیل می‌کند.

شلغم اثر مفید مؤثری در درمان بیماریهای دستگاه تنفسی دارد، برای این منظور از آش و سوپ آن استفاده می‌شود.

شلغم خوب سه علامت دارد:

‌١ - شلغم باید پر باشد، بنابراین اگر وسط آن شل باشد و با فشار انگشت فرو برود پلاسیده و مانده است و چنانچه پخته و مصرف شود در روده‌ها تولید نفخ می‌کند.

‌٢ - پوست خارجی شلغم باید براق و شفاف باشد.

‌٣ - شلغم باید سنگین باشد و وقتی وسط آن را بریدند درونش روشن و شفاف باشد.

بر اساس تحقیقات و بررسی‌های دانشمندان هر صد گرم شلغم دارای ‌٣٥ کیلو کالری انرژی، ‌١ گرم پروتئین، ‌٧ گرم گلوسید، ‌٢ گرم چربی، ‌١/١ گرم فیبر، ‌٤٥ میلی‌گرم گوگرد، ‌٢٨٠ میلی‌گرم پتاسیم، ‌٦٠ میلی‌گرم کلسیم، ‌٣٦ میلی‌گرم ویتامین C و همچنین صد گرم برگ شلغم دارای ‌٣٦ کیلو کالری انرژی، ‌٣ گرم پروتئین، ‌٤ گرم چربی، ‌٥ گرم گلوسید، ‌٢/١ گرم فیبر، ‌٥٥ میلی‌گرم گوگرد، ‌٣٧٥ میلی‌گرم پتاسیم، ‌٢٦٠ میلی‌گرم کلسیم، ‌٦٠ میلی‌گرم فسفر، ‌٩ میلی‌گرم سدیم، ‌٤/٢ میلی‌گرم آهن و ‌٤٠ میلی‌گرم ویتامین C است.

شاه پسند وحشی برای رفع خونریزی لثه مفید است

شاه پسند وحشی خونریزی لثه را رفع می‌کند و برای برطرف کردن سرما خوردگی مفید است. 
شاه پسند وحشی با نام علمی (Verbena officinllis) گیاهی است که در روم قدیم مورد پرستش و تقدیس مردم قرار می‌گرفت و از آن برای تبرک خانه‌ها و معابر استفاده می‌شد.
این گیاه در نواحی جنوب آسیا، آفریقا و اروپا در حاشیه جاده‌ها و دشت‌ها می‌رویند. در ایران در مناطق شمال ایران و اطراف تهران، فارس، شیراز و نواحی جنوب می‌رویند.
قسمت مورد استفاده این گیاه سر شاخه‌های سبز آن است. در اثر مالش دادن بوی مطبوعی در تمام قسمت‌های این گیاه منتشر می‌شود ولی طعم آن گس و تلخ است. شاه پسند وحشی از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است و دارای مواد شیمیایی مختلفی نظیر تانن، موسیلاژ، ساپوتین، وربی نالین و ماده‌ای تلخ است.
این گیاه برای تقویت قلب مفید است و خون را تمیز و تصفیه می‌کند. همچنین برای برطرف کردن سرماخوردگی مفید است.
شاه پسند وحشی خلط آور است برای درمان ناراحتی پوستی مفید است و کمبود ویتامین c را درمان می‌کند.
این گیاه کرم معده را کشته و از بین می برد، برای تقویت قلب مفید است و خون را تمیز و تصفیه می کند

::: سیر

سیر،از سبزیهایی است که تاریخی بسیار کهن دارد. انسان خواص درمانی این گیاه را پنج قرن قبل از میلاد مسیح شناخته بود.

محل کشت سیر شرق است که به میزان وسیعی کشت داده میشود . در ماه فروردین هر یک از پیازهای کوچک سیر را در خاک  کاملا خشک به فاصله 15-20سانتی متری می کارند وبین ماههای تیر و مرداد که برگها پژمرده شود جمع آوری می گردد. این گیاه در نواحی مختلف ایران بخصوص در شمال کشور بطور گسترده پرورش می یابد.

اهمیت وخواص زیاد سیر در احادیث اسلامی مورد توجه است از اینرو:

رسول خدا (ص)فرمودند : سیر بخورید وخود را با آن معالجه کنید زیرا در سیر شفا وبهبودی هفتاد مرض است.

فواید سیر :خواصی که دانشمندان (طب قدیم وجدید) برای سیر بر شمرده اند عبارتند از :

1- سیر اثر خوبی در ضد عفونی کردن معده دارد،ولی نباید آن را زیاد مصرف کرد.

2- سیر رسوبات خون را حل میکند از اینرو مصرف سیر به کسانی که درد مفاصل دارند نقرس گرفته اند ویا به روماتیسم مبتلا شده اند، توصیه می شود.

3- سیر  ادرار را زیاد می گرداند وفشار خون را پایین می آورد.

4- سیر بهترین درمان برای فراموشی ونسیان است.

5- سیر بهترین تقویت کنندهء پیا ز مغز است وروی غدد مغز تاثیر نیکو دارد.

6- خوردن سیر عظلات قلب را به نشاط می آوردو به این وسیله گردش خون منظم میگردد.

7- مصرف سیر مجاری تنفس وخون را پاک می کند و به این وسیله از تنگ نفس می کاهد.

8- سیر برخی از انواع سل ریمی را معالجه می کند.بخصوص وقتی که با شیر ممزوج باشد.

9- سیر برای معالجه اسهال و برونشیت وسردرد و زکام مزمن وضعف حافظه وسر گیجه سودمند است.

10- سیر در برابر امراض بسیاری مانندتب  مقاوم است.

11- سیر پوست بدن را خوشرنگ و گونه ها را سرخ و روده ها را از عفونتها پاک (بخصوص در اطفال) وبا این خاصیت انسان را در مقابل بیماری تیفوئید(حصبه) و دیفتری محافظت می کند.

12- سیر سنگ کلیه را از بین می برد وکرمهای نازک شکم اطفال را نابود می سازد.

13- سیر فلج ورعشه را معالجه می کند ودر مورد ملاریا و بی خوابی خیلی مفید است.

14- برای درمان میخچه و زگیل باید سیر را نرم  کنید وبه صورت مرهم روی میخچه وزیگیل بگذارید،تا همان طور بماند وهر چند وقت آن را تکرار کنید تا به کلی میخچه و زگیل از بین برود.

15- وقتی حشره ای شما را گزید، فوری محل نیش را با سیر بمالید تا سوزش ودرد آن تسکین پیدا کند.

16- اگر یک بسته سیر را در انبار غلات آویزان کنید و یا روی آن پخش کنید ، باعث فرار موشها خواهد شد.

17- مصرف سیر برای بیماران مبتلابه مرض قند (دیابت) اثر شفا بخش داشته وقند خون را میکاهد.

18- سیر اپر سمی نیکوتینی که از دود سیگار حاصل می شود را برطرف می نماید ،زیرا چنانچه معتادین به سیگار به علت نیکوتین دچار نارحتی های هاضمه وقلب شده با شند، با مصرف سیر احساس بهبودی می کنند.

19- خوردن سیر برای درمان رعشه اندامها وفلج مفید است.

20- مداومت در مصرف سیر به تدریج باعث ریختن موی سفید وروئیدن موی سیاه می شود.

21- سیر برای درمان شقاق(ترک خوردگی) اثر شفا بخش دارد.

22- اگر مخلوط سیر با سرکه را بر پوست بمالند ورم اعضاء را بر طرف می نماید.

23- سیر خرد شده حاوی اسانس گو گردی، بوی تندی دارد که برای دستگاه گوارشی خاصیت آنتی بیوتیکی (ضد میکربی) دارد، اسانس فرار آن در تمام بدن پراکنده می شود واز راه ریه وپوست  دفع می گردد.

24- سیر یک محرک پوستی است و به عنوان خلط آور در التهاب مخاط برونشها مصرف می شود.

25- از سیر برای درمان تصلیب شرایین استفاده می شود.

26- بنا بر تحقیقات دانشمندی بنام «ری (Rey)» زیاده روی در مصرف سیر ، موجب سر درد وضعف بینائی می شود. برای جلو گیری از این مضرات چند راه پیشنهاد شده است:

الف- پختن سیر در آب واضافه کردن کمی نمک یا کره یا روغن بادام به آن.

ب -استعمال گشنیز به همراه مصرف سیر یا بعد از مصرف سیر

27 چنانچه در مصرف سیر ،مراعات سن ، مزاج وفصل نگردد مخصوصا به حالت خام در مصرف آن زیاده روی شود، برای دستگاه تنفس و بیماری بواسیر مضر است.

تذکر:بهترین کار برای بر طرف کردن بوی سیر خوردن سبزی وکاهو است ، زیرا کلروفیل موجود در این سبزیها بوی سیر را دفع می کند.

سنبل الطیب یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی در ایران است که از دیر باز از آن برای مصارف گوناگون درمانی استفاده شده است.نام علمی این گیاه valeriana Officinalis است .
سنبل الطیب گیاهی است علفی و چند ساله که ساقه آن به طور عمودی تا ارتفاع دو متر بالا می رود . این گیاه به صورت وحشی در جنگل های کم درخت ، در حاشیه جویبارها و گودال ها در بیشتر مناطق آسیا و ایران می روید .
سنبل الطیب دارای بویی مطبوع است و گربه بوی این گیاه را از فاصله دور تشخیص داده ، به طرف آن می رود و به همین خاطر از قدیم به آن علف گربه نیز می گویند.
گلهای سنبل الطیب به رنگ سفید یا صورتی و به صورت خوشه ای است .قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه آن است و معمولا از ریشه گیاهی که بیش از سه سال عمر دارد استفاده می شود .سنبل الطیب پس از خشک شدن به رنگ قهوه ای در می آید . طعم آن تلخ ولی خوشبو و معطر است و عطر آن پس از خشک شدن بیشتر می شود .
ریشه سنبل الطیب حاوی یک درصد اسانس است . این اسانس درریشه تازه بیشتر است و به تدریج که ریشه خشک می شود مقدار اسانس آن کاهش یافته ولی بوی آن قوی تر می شود . اسانس تازه به رنگ سبز مایل به زرد است ولی در اثر ماندن غلیظ میشود . تاثیر دارویی ریشه تازه این گیاه سه برابر خشک شده آن است.
سنبل الطیب باید در حرارت کم خشک شود زیرا در حرارت بالا تمام اثر دارویی آن از بین می رود.
خواص دارویی ریشه سنبل الطیب بسیار زیاد است. یکی از مهمترین خواص دارویی آن خاصیت ضد اسپاسم و آرام بخش بودن آن است. این گیاه با داشتن خاصیت ضد تشنجی، در رفع ناراحتی های عصبی وکاهش صرع مفید است. سنبل الطیب سردردهای میگرنی را برطرف می کند . استفاده از این گیاه برای رفع درد معده وگاز معده توصیه می شود. خوشبو کننده دهان است و سکسکه مداوم را از بین می برد .
برای تهیه گرد سنبل الطیب ریشه سنبل الطیب را خرد و بعد خشک می کنند . سپس آن را آسیاب کرده و از الک ریز رد می کنند . این گرد در رفع تشنج به کار می رود و مقدار مصرف آن 5-10 گرم در روز است.

::: گیاه دارچین رمز جوانی است

گیاه دارچین رمز جوانی است و مصرف روزانه آن انسان را سلامت و جوان نگه می دارد.
دارچین گیاهی است با نام علمی (Cinnamomum zelanicum) که از قدیم الایام در دنیا به کار می رفته است. در مصر حتی قبل از ساختمان اهرم ثلاثه مصر برای درمان امراض مختلف مصرف می کردند.
دارچین درختی است کوچک، به ارتفاع 5 تا 7 متر و همیشه سبز که از تمام قسمت های آن بویی معطر و مطبوع استشمام می شود. گلهای آن در فاصله ماههای بهمن تا اوایل فروردین ظاهر می شود. برگ این درخت سبز سیر و دارای گلهایی به رنگ سفید است.
دارچین دارای خواص دارویی بسیار است از جمله برای زیاد شدن و بازیافتن نیروی جنسی به کار می رود کلیه را گرم می کند و ضعف کمر و پاها را از بین می برد و کم خونی را درمان می کند.
این گیاه بهترین دارو برای دردهای عضلانی است و جدیدا در آمریکای شمالی و کانادا کرمهایی به بازار آمده که دارای دارچین است و برای رفع درد به کار می رود.
دارچین به علت دارا بودن تانن برای رفع اسهال، ضعف عمومی بدن و همچنین بندآورنده خون مصرف می گردد. اسانس دارچین ضدعفونی کننده ملایمی محسوب می شود و از آن برای جلوگیری از فساد مواد غذایی می توان استفاده کرد.
این گیاه اثر پنی سیلین و آنتی بیوتیک را به مقدار زیادی داراست امروزه دارچین را به صورت قرص و کپسول درآورده اند که به عنوان تب بر به کار می رود

زردچوبه در معالجه بیماریهاى غیرقابل درمان نقش دارد

براساس یک تحقیق پزشکى گیاه زردچوبه مى تواند بدون آنکه بر بیمار عوارض جانبى بگذارد ، در معالجه بسیارى از بیماریهاى غیر قابل درمان و خطرناک نقش درمانى داشته باشد .
این مطالعات نشان میدهد زردچوبه در درمان التهابات ویروسى کبد، تنظیم مقدار کلسترول خون ومعالجه بیماریهاى سرطان سینه وخون موثر است.
در این گزارش پزشکى آمده است: مصرف روزانه یک قاشق مرباخورى زردچوبه در یک لیوان شیر گرم میتواند مانع از ابتلا به سرطان شود.
مطالعات پزشکى نیز نشان میدهد، زردچوبه در درمان بیمارى قند باتوجه به نقش آن در افزایش ترشح انسولین میتواند موثر واقع شود.
زردچوبه مانع از غلظت خون مى شود و براى درمان دردهاى آنژین نیز مفید است.
براساس این گزارش، گیاه مذکور در تنظیم هضم غذا ،درمان التهابات کولون ، بیماریهاى کلیه، پوست، بویژه درمان عقرب گزیدگى ومارگزیدگى ودردهاى دندان ولثه موثر است.
همچنین زردچوبه در درمان بیمارىهاى انگلى ، سرفه ، سرماخوردگى وتنگى نفس نقش مهمى دارد.
محل اصلى پرورش این گیاه هند است وبه عنوان یک ماده رنگى غذایى از آن استفاده میشود در عین حال بخاطر مواد آنتى باکترى که دارد، نقش مهمى در نگهدارى مواد غذایى ایفا میکند.